Hep karşı tarafa iyidir yengeç. Kendi içinde amaçsız, anlamsız git-geller yaşar ancak hep sakınır karşı tarafı kırmaktan. Yufka yüreklidir genelde. İyi anlatamaz kendisini. Yalnızca hayatındaki özel insanlar bilir onun gerçek yüzünü, gerçek hissiyatlarını.. Küstah gözükür, kendini beğenmiş zannedilir. Ancak aslında önem vermediğini düşündüğünüz bir söz bile uykularını kaçırmaya yeter. Hele ki bu söz gerçekten değer verdiği birinin ağzından çıkmış ise. Ha değer demişken, olması gerekenden daha fazla değer verir aslında insanlara. Ancak bunu da çok az gösterir. Ama bir gönül ilişkisine saplanırsa, işte o zaman fazlasıyla şaşırtır sizi. O zaman görürsünüz ancak yengecin ne kadar merhametli, kendisinden çok karşısındakini düşünen, koruyucu yapısını. Ve o zamanlarda yengeç de anlar bağlanmanın ona iyi gelmediğini. Ancak bilir bağlanmadan, hayatındaki insanı yaşadıklarını ortak etmeden yaşamanın çok da anlamlı olmadığını. Bu yüzden sever yengeç, sevdiğinde sahiplenir,okşar,öper ve sanki o insan onun için doğmuş gibi tutulur.
Kolay değildir bir yengecin psikolojisini, gel-gitlerini anlamak. Ancak hayatınızda bir yengeç varsa ve onu gerçekten iyi anlayabilirseniz, hayatınızda iyi ve paylaşıma değer bir dost veya sevgili var demektir.
Yeter ki kıskaçlarını sizi ısırmak için değil, korumak için kullanacağını taahhül edin..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder